نقد و بررسی اندروید 7.0 نوقا

مقدمه هر سال شرکت‎های اپل و گوگل نسخه‎های جدیدی از سیستم‎عامل‎های برتر موبایل دنیا را عرضه می‎کنند. تا سال 2016، طبق سنتی که هر سال دیده می‎شد، شرکت اپل نسخه‎ی جدید iOS را ابتدا در ماه سپتامبر ارائه می‎داد، در حالی‎که گوگل در ماه‎های بعدی یعنی اکتبر یا نوامبر آخرین نسخه‎ی سیستم‎عامل اندروید خود را […]

مقدمه

هر سال شرکت‎های اپل و گوگل نسخه‎های جدیدی از سیستم‎عامل‎های برتر موبایل دنیا را عرضه می‎کنند. تا سال 2016، طبق سنتی که هر سال دیده می‎شد، شرکت اپل نسخه‎ی جدید iOS را ابتدا در ماه سپتامبر ارائه می‎داد، در حالی‎که گوگل در ماه‎های بعدی یعنی اکتبر یا نوامبر آخرین نسخه‎ی سیستم‎عامل اندروید خود را برای عموم عرضه می‎کرد. ولی، امسال اوضاع با تغییر همراه شد، به نحوی که غول دنیای اینترنت در ماه آگوست اندروید 7.0 یعنی نوقا را ارائه داد در حالی‎که اپل جدول برنامه‎های خود را تغییر نداده است.

نظیر اندروید مارشملو در سال 2015، نوقا در قالب یک نسخه‎ی بتا مرحله‎ی گسترده‎ای را طی کرد، گوگل در این مسیر 5 نسخه‎‎ی پیش‎نمایش از اندروید نوقا در اختیار توسعه‎دهندگان قرار داد، این روند از ماه مارس تا ژوئیه سپری شد. این تصمیم برای توسعه‎دهندگان باید مفید بوده باشد، چون به آن‎ها اجازه داد اپلیکیشن‎های خود را در برابر رابط‎های کاربردی برنامه‎نویسی جدید نوقا مورد محک قرار دهند و مطمئن شوند که قابلیت‎های جدید آن‎ها به این سیستم‎عامل اضافه می‎شود. با این‎وجود، با آن‎که چندین ماه برای آمادگی زمان بوده است، بعضی از اپلیکیشن‎ها به طور کامل از قابلیت‎های جدید اندروید 7.0 پشتیبانی نمی‎کنند، و سایر اپلیکیشن‎ها تنها چند روز قبل در همین رابطه به‎روزرسانی داشته‎اند.

%d8%a7%d9%86%d8%af%d8%b1%d9%88%db%8c%d8%af-%d9%86%d9%88%d9%82%d8%a7

همانند با همیشه، ابتدا دستگاه‎های نکسوسی (و هم‎چنین تبلت Pixel C و گوشی General Mobile 4G از سری گوشی‎های اندروید وان) که از جدیدترین نسخه‎ی اندروید پشتیبانی کنند این به‎روزرسانی را دریافت می‎کنند. اگر گوشی یا تبلت شما به‎روزرسانی خود را از گوگل دریافت نکرده است، هم‎چنان باید منتظر باشید، اگر البته چنین آپدیتی برای دستگاه شما اصلا ارائه شود. طبق روندی که در گذشته وجود داشته است، اگر دستگاه‎‏های نکسوس را نخرید آپدیت‎های نرم‎افزاری در اکوسیستم اندروید بسیار زجرآور هستند و متاسفانه راه‎حل مناسبی برای این مشکل وجود ندارد.

موارد مهمی که در اندروید نوقا به نسبت مارشملو تغییر یافته‎اند

  • سیستم نوتیفیکیشن با تغییر بسیاری روبرو بوده و طراحی مجددی داشته است و حالا به شما اجازه می‎دهد برای هر نوتیفیکیشن عکس‎‌العملی خاصی انجام دهید، حتی اگر همگی برای یک اپلیکیشن باشند;
  • امکان پاسخ‎دهی مستقیم از داخل ناحیه‎ی نوتیفیکیشن یکی از قابلیت‎های خود سیستم است، بنابراین دیگر نیازی به اپلیکیشن‎های شخص‎ثالث برای استفاده از این ویژگی نیست;
  • سرانجام شاهد وجود امکان تقسیم صفحه‎‎نمایش، به عنوان یک قابلیت داخلی اندروید، برای انجام چندین کار هستیم (هم بر روی گوشی‎ها و هم تبلت‎ها) و اکثر اپلیکیشن‎ها باید از این قابلیت پشتیبانی کنند;
  • دوبار آهسته‎ ضربه‎زدن بر روی دکمه Overview (دکمه‎ی مربعی شکل) باعث باز شدن آخرین اپلیکیشن استفاده شده می‎شود، نظیر عملکرد کلیدهای ترکیبی آلت + تب در ویندوز;
  • قابلیت Doze on the go نوید افزایش طول عمر باتری را می‎دهد;
  • نصب و به‎روزرسانی اپلیکیشن‎ها بر روی هر دستگاهی که دارای سیستم‎عامل اندروید 7.0 باشد سریع‎تر است، و آخرین زمانی که صفحه‎ی مشهور “اندروید در حال آپگرید کردن است…” را می‎بینید، زمانی خواهد بود که به اندروید نوقا رو آورید، چون در آپدیت‎های بعدی دیگر حضور نخواهد داشت;
  • دستگاه‎هایی که از قبل این نسخه‎ی جدید اندروید بر روی آن‎ها نصب شده و روانه‎ی بازار شده‎اند قابلیت Seamless Updates را خواهند داشت تا به‎روزرسانی‎ها در پس‎زمینه دانلود و نصب شود و تنها بعد از آن نیاز به یک ری‎بوت سریع دستگاه باشد;
  • رابط نرم‎افزاری ولکان اگر سخت‎افزار دستگاه شما از آن پشتیبانی کند عناصر گرافیکی بازی‎ها را به شکل بسیار بهتری نشان می‎دهد;
  • دستگاه‎هایی که در آینده از پلت‎فرم دی‎دریم (Daydream) گوگل پشتیبانی کنند از حالت واقعیت‎مجازی جدیدی، به نسبت گذشته برای روان‎تر کردن تجربه‎ی کار با واقیت مجازی، استفاده خواهند کرد.

مواردی که هم‎چنان در اندروید نوقا دیده نمی‎شوند:

  • دستیار گوگل (Google Assistant)- معرفی آن در کنفرانس سالیانه‎ی I/O گوگل صورت گرفت و قرار بود که نسخه‎ی جدید و متفاوت Google Now باشد. هنوز نام شایسته‎ای نظیر کورتانا یا سیری برای آن انتخاب نشده است، ولی حداقل واژه‎ی “دستیار” به معنی تحت پوشش قرار دادن اطلاعات بیشتری به نسبت قابلیت‎های فعلی “Google Now” است;
  • دکمه‎های ناوبری با طراحی‎های جدید (و به شکل پویا) که تصاویر آن‎ها به بیرون درز پیدا کرده بود;
  • یک لانچر جدید – هم‎چنین اطلاعاتی از این لانچر در ماه‎های گذشته به بیرون درز پیدا کرده بود و در مقایسه با لانچر فعلی Google Now که هم‎چنان در اندروید نوقا به صورت پیش‎فرض دیده می‎شود، با تغییرات زیادی معرفی شده بود;
  • بعضی از قابلیت‎های جدید اندروید 7.0 تنها در دستگاه‎هایی کار خواهد کرد که با این نسخه از اندروید به بازار می‎آیند، بنابراین، در حال حاضر، ما با این قابلیت‎ها آشنا نیستیم –یعنی گوشی‎ها و تبلت‎هایی که از روز اول دارای اندروید نوقا باشند، به طور کامل از تمامی قابلیت‎های آن بهره‎مند خواهند بود;
  • پشتیبانی متفاوت‎تر و بسیار بیشتر از سوی توسعه‎دهندگان شخص‎ثالث، به خصوص برای قابلیت‎های مهم جدیدی نظیر تقسیم کردن صفحه‎‎نمایش برای انجام چندین کار و امکان جواب دادن مستقیم از ناحیه‎ی نوتیفیکیشن‎ها. نبود این موارد بعد از گذشت 5 ماه کل از در دسترس بودن نسخه‎ی پیش‎نمایش اندروید نوقا برای توسعه‎دهندگان آزاردهنده است.

چه جزو افرادی باشید که منتظر دریافت آپدیت اندروید نوقا برای دستگاه خود هستید، یا اشخاصی که یکی از معدود محصولات پشتیبانی کننده از آن را از ابتدا دارند و در حال حاضر با آن آشنا هستند، با تک‎نیوز همراه شوید تا نگاهی به تمامی قابلیت‎های تازه جدید‎ترین نسخه‎ی موفق‎ترین سیستم‎عامل تاریخ با هم داشته باشیم.

ظاهر و حس و حال اندروید نوقا

اولین چیزی که بعد از نصب آپدیت اندروید نوقا متوجه خواهید شد لوگوی جدید گوگل است. چند وقتی می‎شود که شاهد استفاده از آن در قلمروهای مختلف آنلاین این شرکت بوده‎ایم و بنابراین خوب است سرانجام آن را در مرحله‎ی بوت اندروید نیز داشته باشیم. ولی از طرف دیگر لوگوی واقعی بوت اندروید از زمان مارشملو تغییر نیافته است.

زمانی که اولین عملیات بوت به اتمام برسید، متوجه وجود همان لانچر Google Now مارشملو با همان قابلیت‎ها و همان ظاهر خواهید شد. علت این است که لانچر داخلی اندروید برخلاف افزایش نسخه‎ی اندروید با به‎روزرسانی عمده‎ای روبرو نشده است. بنابراین همان صفحه‎ی هوم قدیمی را خواهید داشت و آخرین صفحه‎ی سمت چپ هم‎چنان به Google Now اختصاص داده شده است. با یک ضربه‎ی آهسته همانند با گذشته به کشوی اپلیکیشنی می‎توانید دسترسی داشته باشد و هم‎‎‌چنان در بالا، پایین کادر جستجو اپلیکیشن‎هایی که بیشتر از همه استفاده می‎شود قرار می‎گیرند. زیر این اپلیکیشن‎ها لیست تمامی مواردی که بر روی دستگاه‎ خود نصب‎ کرده‎اید، به ترتیب حروف الفبا به چشم می‎خورد و امکان اسکرول کردن به صورت عمودی در بین آن‎ها وجود دارد.

قفل صفحه‎ی نمایش نیز همانند با گذشته است به نحوی که میانبر به دستیار صوتی در سمت چپ و میانبر به اپلیکیشن دوربین در سمت راست آن قرار گرفته‎اند. به منظور بازکردن دستگاه خود از حالت قفل همانند با گذشته باید به سمت بالا سوایپ کنید. ولی یک قابلیت جدید این‎جا به چشم می‎خورد، گرچه در نگاه اول ممکن است آشکار نباشد یعنی: برای صفحه‎ی هوم و قفل صفحه‎ی نمایش می‎توان کاغذدیواری‎های متفاوتی را انتخاب کرد. بله واقعا درست حدس زدید، این همه سال طول کشیده است تا در نهایت گوگل این قابلیت را در رابط کاربری نسخه‎ی خام اندروید قرار دهد.

منوی تنظیمات

بخشی که به شکل بارزی به‎روزرسانی شده منوی تنظیمات است. یک دکمه‎ی جستجو در گوشه‎ی بالا سمت راست به چشم می‎خورد و زیر نوار عنوان شما وضعیت حالت مزاحم نشوید (Do Not Disturb) (اگر فعال باشد)، به همراه یک بخش پیشنهادات (Suggestion) را خواهید دید که تنها برای افرادی که با این سیستم‎عامل تازه آشنا شده‎اند مفید خواهد بود. گرچه، شما می‎توانید این بخش را غیرفعال کنید. تنها زیر این موارد لیست واقعی منوی تنظیمات شروع می‎شود، ولی این‎جا نیز بی‎نصیب از تغییرات نبوده است. در نگاه اول اطلاعات بیشتری به چشم می‎آید، که عالی است. به عنوان مثال، وضعیت هر گزینه‎ی مربوط به راه‎های ارتباطی مستقیما در صفحه‎ی اصلی منوی تنظیمات نشان داده شده است. بنابراین اگر به یک شبکه‎ی وای‎فای متصل شده باشید، نام آن را مشاهده خواهید کرد. به همین شکل، شما می‎توانید بدون نیاز به رفتن به بخش مورد نظر برای این کار، میزان حجم اینترنت مصرفی برای ماه جاری را مشاهده کنید. و به همین ترتیب موارد دیگر نیز با چنین تغییری روبرو شده‎اند، یعنی شما می‎توانید در منوی اصلی، میزان فضای باقی‎مانده ذخیره‎سازی دستگاه خود، میزان بلند بودن زنگ دستگاه، میزان شارژ باقی‎مانده‎ی باتری، و حتی مقدار فضای اشغال شده از مموری را مشاهده کنید.

به هر دلیلی، گوگل یک کشوی مسیریابی نیز به منوی تنظیمات اضافه کرده است که از سمت چپ به بیرون کشیده می‎شود. عجیب است (یا خوشبختانه، بستگی دارد شما چه نظری داشته باشید)، خبری از دکمه‎ی همبرگری طبق انتظاری که ممکن است داشته باشید نیست. کشوی مسیریابی به شما کمک می‎کند بدون برگشتن به لیست اولیه بین تنظیمات مختلف جابجا شوید.

نوتیفیکیشن‎ها

بدون شک یکی از برترین قابلیت‎های اندروید از زمان طلوع آن، یعنی ناحیه‎ی نوتیفیکیشن، در اندروید نوقا تغییر اساسی داشته است. این تغییر آن‎قدر نیست که آن را نشناسید، ولی به میزانی هست که بدون شک با چیزی که در گذشته بوده است، فرق کند. درون ناحیه‎ی نوتیفیکیشن‎ها قابلیت‎های جدید متعددی وجود دارد که عملا عملکرد آن‎ها را به نحوی تغییر داده است که تا جای ممکن نیاز به باز کردن خود اپلیکیشن‎ها نباشد. چنین قابلیتی به معنای داشتن یک گردش‎کاری روان‎تر، به جای آهسته‎‌ ضربه زدن بر روی یک نوتیفیکیشن و وارد اپلیکیشن مربوطه شدن و سپس انجام عملی در آن اپلیکیشن، است، یعنی شما با استفاده از خود نوتیفیکیشن‎های کارهای زیادی انجام دهید. این عمل در تئوری است و به اندازه‎ی کافی در اپلیکیشن‎هایی که از این قابلیت‎های جدید پشتیبانی می‎کنند، خوب کار می‎کند. امیدواریم، توسعه‎دهندگان شخص‎ثالث سریع اپلیکیشن‎های خود را به‎روزرسانی کنند تا از این قابلیت جدید کمال بهره را ببرند.

نوتیفیکیشن‎های گروهی دقیقا همان چیزی هستند که به نظر می‎آیند. به عنوان مثال جیمیل را در نظر بگیرید. به جای نشان دادن یک نوتیفیکیشن جداگانه برای هر ایمیلی که دریافت می‎کنید، شما تنها یک نوتیفیکیشن که حاوی تمامی آن‎ها است، خواهید دید. چنین چیزی را به سختی می‎توان جدید دانست، ولی در ادامه با جنبه‎ی جدید بودن آن آشنا می‎شوید. اگر مثال قبلی را در نظر بگیرید و شما ایمیل‎های زیادی داشته باشید، می‎توانید هر نوتیفیکیشن را به صورت جداگانه از گروه جدا و نسبت به آن واکنش دلخواه را نشان دهید، یعنی به عنوان مثال، ایمیل را پاک کنید یا به آن پاسخ دهید. و زمانی که شما یک نوتیفیکشن را توسعه می‎دهید می‎توانید به نسبت قبل متن بیشتری مشاهده کنید، که باعث می‎شود بهتر محتویات هر ایمیل را حدس بزنید.

تمامی قابلیت‎های بالا به خوبی هم ردیف با چیزی قرار می‎گیرد که گوگل آن را قابلیت Notification Direct Reply یا پیام مستقیم از داخل خود نوتیفیکیشن می‎نامد. فقط کافی است بر روی هر نوتیفیکیشن توسعه‎یافته گزینه‎ی پاسخ (Replay) را فشار دهید و فورا در همان جا، یعنی سایه‎بان نوتیفیکیشن (notification shade)، امکان پاسخ فراهم شود و دیگر نیازی به باز کردن کامل اپلیکیشن نباشد. برای اپلیکیشن‎های پیام‎رسانی رفتاری که این‎جا در نظر گرفته شده است مشاهده‎ کردن پیام‎های دریافتی به صورت کامل است. علاوه بر این، زمانی که به این شکل به پیام‎های خود پاسخ می‎دهید خیلی کمتر به نسبت گذشته با رابط کاربری چنین اپلیکیشن‎هایی روبرو می‎شوید. این قابلیت قبلا در بعضی از اپلیکیشن‎های خاص دیده شده بوده است، ولی حالا قسمتی از خود سیستم‎عامل اندروید است و بنابراین توسعه‎دهندگان بهتر می‎توانند آن را به اپلیکیشن خود اضافه کنند. به عنوان مثال می‎توان گفت هنوز اپلیکیشن‎هایی نظیر جیمیل و اکثر اپلیکیشن‎های دیگر این قابلیت را ندارند.

این امکان برای کاربر فراهم شده است که بتواند انتخاب کند نوتیفیکیشن‎ها به صورت بی‎صدا بر اساس هر اپلیکیشن نشان داده شوند یا تمامی آن‎ها مسدود شوند. شما هم‎چنین متوجه خواهید شد که نوتیفیکیشن‎ها حالا ظاهر جدیدی دارند و توسعه یافتن آن‎ها به صورت افقی به سمت پایین صفحه‎نمایش (در گوشی‎ها) یا به سمت پایین ناحیه‎ی نوتیفیکیشنی (در تبلت‎ها) انجام می‎شود. علاوه بر این، آن‎ها در حالت گروهی به حالت عمودی بر روی هم قرار می‎گیرند و به شکل کارت‎های جداگانه‎ای ظاهر نمی‎شوند. تمامی این موارد ممکن است باعث شود در نگاه اول دلتان برای طراحی قدیمی این بخش تنگ شود.

بخش تنظیمات سریع

بر اساس روند گذشته، به منظور دسترسی به بخش تنظیمات‎ سریع بایستی سایه‎بان نوتیفیکیشن را دوباره به سمت پایین بکشید، بار اول باعث می‎شود نگاهی به نوتیفیکیشن‎های خود داشته باشید و بار دوم کاشی‎های بخش تنظیمات سریع در پیش روی شما قرار می‎گیرد. در اندروید 7.0 این سنت، ولی با یک تغییر بسیار مهم، حفظ شده است. حالا ردیفی از کاشی‎ها در بالای لیست نوتیفیکیشن‎ها دیده می‎شود. این ردیف بنابراین به دنبال پایین کشیدن سایه‎بان نوتیفیکیشن برای بار اول ظاهر می‎شود و امکان استفاده از تمامی آیکون‎های موجود در آن وجود دارد. چنین راه‎حل‎هایی چندین سال است که در لانچرهای اندرویدی شخص‎ثالث استفاده می‎‎شوند و حالا در نهایت بخشی از اندروید خام را نیز به خود اختصاص داده‎اند.

امکان ویرایش بخش تنظیمات سریع ابتدا در اندروید مارشملو دیده شد، ولی به شکل گزینه‎ای برای دوباره مرتب‎کردن کاشی‎ها در منوی System UI Tuner مخفی بود که فعال‎سازی آن نیاز به یک ترفند به خصوص داشت. در اندروید نوقا، منوی تنظیمات سریع را می‎توان به راحتی، بدون نیاز به ترفند، ویرایش کرد. زمانی که کاشی‎های خود را دوباره مرتب می‎کنید، به یاد داشته باشید که 5 کاشی اول، کاشی‎هایی هستند که به شکل کوچکتر در لیست نوتیفیکیشن ظاهر می‎شوند.

یک عامل تقریبا آزاردهنده در این‎جا این است که اگر از بالای قفل صفحه‎ی نمایش به سمت پایین سوایپ کنید، ممکن است انتظار مشاهده‎ی آن 5 کاشی کوچک را داشته باشید، چون در تمامی بخش‎های دیگر سیستم‎عامل به این نحو خواهد بود. ولی به جای آن، به شما صفحه‎ی کامل تنظیمات سریع نشان داده می‎شود. در هر صورت، این قسمت دارای صفحاتی است که امکان سوایپ کردن آن‎ها در جهت افقی حالا وجود دارد چون توسعه‎دهندگان به یک API دسترسی دارند که از طریق آن اپلیکیشن‎های آن‎ها می‎توانند کاشی‎های جدیدی ایجاد کنند.

قابلیت نمای چند پنجره‎ای و آلت-تب

قابلیت دیگری که در لانچرهای اندرویدی دیگر ممکن است دیده شود قابلیت تقسیم صفحه‎‎‎نمایش برای انجام چندین کار است، گرچه هر شرکت ممکن است تعبیر خاص خود را از این قابلیت داشته باشد و تنها اپلیکیشن‎های خاصی از آن پشتیبانی کنند. به این روند حالا خاتمه داده شده است، چون قابلیت مشاهده‎ی صفحه‎‎نمایش در قالب چند پنجره در نهایت راه خود را به هسته‎ی خود سیستم‎عامل نیز باز کرده است. تنها این نیست، بلکه اکثریت اپلیکیشن‎ها نیز باید با آن سازگاری داشته باشند.

در حال حاضر به خوبی بعضی از اپلیکیشن‎ها می‎توانند از این قابلیت استفاده کنند، بعضی دیگر سازگاری کمی با آن دارند و بعضی دیگر به طور کلی از آن پشتیبانی نمی‎کنند. اپلیکیشن‎هایی که به شکل خاصی توسط توسعه‎دهندگان به منظور کار با این قابلیت بهینه‎ شده‎اند، می‎توانند از آن استفاده کنند. سپس اپلیکیشن‎های دیگری وجود دارند که تقریبا می‎شود گفت با این قابلیت سازگاری دارند ولی چون برای آن بهینه نشده‎اند، هشداری به کاربر داده می‎شود که ممکن است مشکلاتی پیش آید. متاسفانه محتویات یکسری از این اپلیکیشن‎ها به سادگی زمانی که کاربر در حال کار با آن نیست به‎روزرسانی نمی‎شود، یعنی عملا شما در یک طرف یک اپلیکیشن فعال و در طرف دیگر یک تصویر برجسته شده از اپلیکیشنی که از توجه خارج است دارید.

بعضی از موارد خاص نظیر اپلیکیشن‎هایی که تمام صفحه را به خود اختصاص می‎دهند (به عنوان مثال بازی‎ها) یا اپلیکیشن‎هایی که از تغییر جهت صفحه‎نمایش (به عنوان مثال اینستاگرام) پشتیبانی نمی‎کنند به سادگی از وارد شدن به حالت چند پنجره اجتناب می‎کنند. در این بین اپلیکیشن خود گوگل وجود دارد. در واقع، اپلیکیشن جستجوی خود گوگل نیز نمی‎خواهد از قابلیت گوگل برای تقسیم صفحه‎‎نمایش و انجام چندین کار پشتیبانی کند. خبر خوشی که می‎توان داد این است که شما اگر وارد منوی مرورگر کروم شوید و گزینه‎ی Move to other window را انتخاب کنید، می‎توانید در آن واحد از دو پنجره‎ی کروم استفاده کنید.

به منظور استفاده از حالت چند پنجره بایستی دکمه‎ی چند وظیفگی (multitasking button) را در هر جایی از رابط کاربری (نه فقط از صفحه‎ی هوم) به مدت طولانی فشار دهید. به دنبال انجام آن، اپلیکیشنی که در حال استفاده از آن هستید به یک طرف صفحه سنجاق می‎شود و نیمه‎ی دیگر صفحه اپلیکیشن‎های باز شما را نشان می‎دهد. شما سپس می‎توانید از آن‎جا یک اپلیکیشن را انتخاب کنید و نیمه‎‎ی دیگر صفحه را به آن اختصاص دهید. شما می‎توانید شاخص جدا‎کننده‎ی این دو صفحه را بین دو اپلیکیشن بکشید تا یک پنجره از دیگری بزرگتر یا کوچکتر شود. یقینا این قابلیت زمانی که در تبلت‎ها یا شاید در گوشی‎های دارای نمایشگرهای بزرگ استفاده شود، منطقی‎تر به نظر می‎آید، ولی بدون توجه به نوع دستگاه امکان استفاده از آن وجود دارد.

مورد دیگر امکان جابجا شدن بین آخرین اپلیکیشن‎های استفاده شده است، موردی که درک آن با به‎ یادآوردن کلیدهای ترکیبی آلت + تب بر روی یک کامپیوتر با سیستم‎عامل ویندوز، آسان است. فشار دادن دکمه‎ی Overview باعث باز شدن آخرین اپلیکیشن استفاده شده قبل از اپلیکیشن فعلی می‎شود و دوبار آهسته ضربه زدن بر روی دکمه‎ی چندوظیفگی در اندروید نوقا نیز همین کار را انجام می‎دهد. این تغییر یکی از آن موارد کوچکی است که به دنبال اضافه شدن در این سیستم‎عامل کاربرد فراوانی خواهد داشت.

از نظر طراحی، فشار دادن دکمه‎ی overview باعث نشان دادن اپلیکیشن‎های باز کمتری خواهد شد و پیش‎نمایش اپلیکیشن‎ها بزرگتر است. اگر از این منو زیاد استفاده کنید متوجه‎ی این موضوع خواهید شد، ولی در عرض چند روز به خوبی به آن عادت می‎کنید. عجیب است، در بالای این اپلیکیشن‎های باز دکمه‎ای به اسم “Clear  All” دیده می‎شود که فشار دادن آن کل مفهوم داشتن یک نمایش چند وظیفگی از دستگاه شما را از بین می‎برد. مگر اندروید با مشکل روبرو شود یا دستگاه شما برای لحظه‎ای هنگ کند وگرنه بستن تمامی اپلیکیشن‎ها چیزی نیست که واقعا نیاز به آن اصلا داشته باشید.

 قابلیت Doze on the go، صرفه‎جویی در مصرف اینترنت

حالت Doze یکی از تغییرات اصلی بود که معرفی آن با اندروید مارشملو صورت گرفت و در نوقا حتی بهتر هم شده است. به منظور تکمیل حالت “معمولی” Doze، اندروید حالا دارای قابلیت Doze on the go نیز شده است. این قابلیت زمانی که در حال حرکت هستید ولی از دستگاه خود استفاده نمی‎کنید، به عنوان مثال دستگاه شما در جیب یا کیف قرار دارد، در مصرف باتری صرفه‎جویی خواهد کرد. این قابلیت مفید است، چون قابلیت اولیه‎ی Doze تنها زمانی که گوشی یا تبلت شما برای مدت زمانی ساکن بود موثر عمل می‎کرد. با داشتن هر دوتای این حالت‎ها، کاهش مصرف باتری در حالت انتظار در اندروید نوقا باید کمتر باشد، گرچه در دنیای واقعی این مقدار آن‎قدر نیست که زیاد هیجان‎زده شوید.

تغییر دیگر این است که اندروید حالا دارای حالت Data Saver مخصوص به خود است که در تمامی بخش‎های سیستم کار می‎کند. این قابلیت در زمانی که بسته‎های اینترنتی بسیار گران‎قیمت هستند مفید خواهد بود و چیزی است که برای استفاده از آن باید قبلا به اپلیکیشن‎های شخص‎‌ثالث رو می‎آوردیم.

در زمان فعال بودن این حالت، اپلیکیشن‎هایی که در پس زمینه هستند به شبکه‎ی اینترنت سیم‎کارت شما دسترسی ندارند. اگر بخواهید می‎توانید به یک لیست سفید موارد استثناء را اضافه کنید تا این قابلیت انعطاف‎پذیر باشد. با آن‎که این قابلیت در عمل به خوبی کار می‎کند ولی میزان صرفه‎جویی دقیق شما دقیقا به این بر می‎گردد که از گوشی خود برای چه چیزی استفاده می‎کنید.

تغییر اندازه‎ صفحه‎نمایش در اندروید نوقا

تا الان شما قادر به افزایش یا کاهش اندازه‎ی فونت دستگاه خود بوده‎اید، ولی در اندروید نوقا یک قابلیت مفید دیگر نیز به چشم می‎خورد یعنی تغییر اندازه‎ی صفحه‎نمایش. این قابلیت میزان بزرگی آیکون اپلیکیشن‎ها و سایر موارد را بر روی صفحه‎نمایش شما تغییر خواهد داد، از جمله نوار وضعیت و دکمه‎های ناوبری اندروید. بنابراین اگر احساس این را دارید که همه چیز بر روی صفحه‎‎نمایش شما بیش از حد بزرگ (یا بیش از حد کوچک) هستند، راهی ساده به منظور تغییر اوضاع طبق میل شما در نظر گرفته شده است.

System UI Tuner

منوی System UI Tuner از اندروید نوقا حذف نشده و نظیر نسخه‎ی قبلی اندروید به صورت پیش‎فرض مخفی است. شما با فشار دادن طولانی آیکون چرخ‎دنده در صفحه‎ی تنظیمات سریع می‎توانید آن را ظاهر کنید. همانند با گذشته، این منو گزینه‎های سفارشی‎سازی بیشتری برای سیستم‎عامل در اختیار شما می‎گذارند ولی اکثریت موارد داخلی آن در نوقا با تغییر روبرو شده‎اند.

موردی که با تغییر روبرو نشده، امکان دیدن همیشگی میزان شارژ باتری توسط آیکون باتری است که در نوار وضعیت دیده می‎شود. البته حواستان باشد ممکن است با یک باگ روبرو شوید که وضعیت این قابلیت را هر بار که وارد منوی System UI Tuner می‎شوید، ری‎ست خواهد کرد.

شما می‎توانید انتخاب کنید که چه آیکون و اطلاعاتی بر روی نوار وضعیت قرار بگیرند و این‎که آیا ساعت دستگاه ثانیه‎ را هم نشان دهد یا خیر. شما می‎توانید وارد شدن به حالت تقسیم صفحه برای انجام چند کار را با سوایپ کردن به سمت بالا از دکمه‎ی مربعی شکل فعال کنید و یک سری گزینه در آن‎جا در رابطه با حالت Do Not Disturb نیز به چشم می‎خورد.

شاید جالب‎ترین قسمت برای افرادی که دوست دارند به هر جنبه از تجربه‎ی کاربری کنترل داشته باشند، قسمت Power notification controls باشد که کنترل بیش از اندازه‎ای در رابطه با نحوه‎ی نشان دادن نوتیفیکیشن‎ها توسط هر اپلیکیشن در اختیار شما قرار می‎دهد.

جدا از باگی که در رابطه با میزان درصد شارژ باتری به آن اشاره شد، به نظر تمامی این موارد دیگر به خوبی کار می‎کنند، ولی به یاد داشته باشید که ممکن است هر از چند وقت یک‎بار با مشکلی روبرو باشید، چون به هرحال این منوی به دلیلی مخفی است.

قابلیت Seamless updates و نصب سریع‎تر اپلیکیشن‎ها در اندروید نوقا

در نسل بعدی گوشی‎ها و تبلت‎ها، قابلیت Seamless updates (که از سیستم‎عامل کروم قرض گرفته شده است) به معنای این است که نصب و دانلود در پس زمینه انجام خواهد گرفت و شما زمانی که این کارها کامل شد فقد باید دستگاه خود را ری‎بوت کنید.

باید هم‎چنین اشاره کنیم که به لطف حذف صفحات آزار‎دهنده‎ی “اندروید در حال آپگرید شدن است” و “بهینه‎سازی اپلیکیشن‎ها” توسط کامپایلر جدید JIT، دیگر ری‎بوت کردن بعد از اعمال آپدیت‎ها نباید به نسبت مواقع معمولی بیشتر طول بکشد. این امر باعث می‎شود که زمان نصب و اپلیکیشن و به‎روزرسانی در مقایسه با اندروید مارشملو کمتر باشد و تغییری است که از هم روز اول شاهد آن خواهید بود.

با آن‎که قابلیت Seamless updates را نمی‎توان در نسل فعلی تبلت‎ها و گوشی‎ها به دلایل فنی اجرا کرد، سایر قابلیت‎هایی که این‎جا شرح داده شدند بر روی تمامی دستگاه‎های دارای اندروید نوقا وجود خواهند داشت.

سایر مسائل جزئی

  • امکان مسدودسازی تماس‎ها عملکرد متفاوتی دارد. هم‎چنان در اپلیکیشن پیش‎فرض Phone بخش تنظیمات دیده می‎شود، ولی حالا شماره‎ها را در سطح سیستمی مسدود می‎کند، و لیست مسدودسازی تماس در دسترسی اپلیکیشن‎های شخص‎ثالث نیز قرار دارد. زمانی که شما یک عدد را به لیست جدید اضافه می‎کنید، دیگر تماس یا پیامکی از آن دریافت نخواهید کرد. اولین باری که بعد از نصب اندروید نوقا وارد بخش Call blocking می‎شوید، متوجه‎ی این خواهید شد که این قابلیت به نسبت گذشته فرق کرده است;
  • حالت مزاحم نشوید (Do Not Disturb) حتی هوشمندتر شده است، حالا در اختیار شما گزینه‎ای قرار می‎دهد تا انتخاب کنید به صورت خودکار، به هنگام پایان یافتن یک زنگ هشدار، غیرفعال شود;
  • در بخش اطلاعات اورژانسی شما می‎توانید جزئیات جدید نظیر گروه خونی و آلرژی‎های‎تان را به همراه یک مخاطب تماس در زمان‎های اضطراری و نام خود را اضافه کنید و افرادی که به موارد اورژانسی رسیدگی می‎کنند می‎توانند از قفل صفحه‎ی نمایش این اطلاعات را مشاهده کنند;
  • 9 اموجی مورد تایید کنسرسیوم یونیکد ظاهر جدیدی پیدا کرده‎اند، بیشتر شبیه به انسان و دارای چندین رنگ پوست هستند;
  • یک قابلیت بهبودیافته‎ی تشخیص چهره وجود دارد که به عنوان یک تدبیر امنیتی می‎توان به جای PIN، پسورد، الگو یا حسگر اثرانگشت از آن استفاده کرد. این قابلیت حالا بخشی از قفل هوشمند (Smart Lock) است و در محیط‎های روشن ، چه عینک یا ریش داشته باشید یا نداشته باشید و یا چطور گوشی خود را نگه دارید، میزان حساسیت آن کمتر شده است. البته هنوز به نسبت سایر گزینه‎ها میزان امنیت آن کمتر است.
  • قابلیت گرفتن نسخه‎ی پشتیبانی از اندورید (Android Backup) حالا از تنظیمات بیشتری بک‎آپ می‎گیرد، از جمله گزینه‎های دسترس‎پذیری، مجوزهای زمانی برای اپلیکیشن‎ها، تنظیمات هات‎اسپات وای‎فای و محدودیت‎های شبکه‎ی وای‎فای. تمامی این موارد بایستی به طور خودکار پشتیبان گیری و باید زمانی که نیاز است برگردانده شود;
  • شما می‎توانید در منوی تنظیمات چندین زبان را انتخاب کنید تا بتوانید جستجوهای خود را به بیشتر از یک زبان انجام دهید و در صفحات وبی که زبان آن‎ها جز انگلیسی است به شما ترجمه‎ی آن صفحه پیشنهاد نشود، شما می‎توانید زبان‎هایی که ترجیح می‎دهید را منظم کنید تا اپلیکیشن‎ها به طور دقیقی کیبورد و حروف صحیح را برای شما انتخاب کنند.

تغییراتی که دیده نمی‎شوند

اندروید 7.0 دارای یک رابط‎ برنامه‎نویسی گرافیکی جدید به اسم ولکان است که رندرسازی عناصر گرافیکی سه بعدی بازی‎ها را بر روی دستگاه‎هایی که سخت‎افزار قوی برای پشتیبانی از آن دارند را باید بهتر انجام دهد. آخرین نسخه از سیستم‎عامل اندروید دارای یک حالت داخلی به اسم واقعیت مجازی است که تنها در دستگاه‎های پشتیبانی کننده از پلت‎فرم دی‎دریم (DayDream) دیده خواهد شد. تا انتهای امسال انتظار دیدن گوشی‎های دارای تاییدیه‎ دی‎دریم و هم‎چنین هدست‎های واقعیت مجازی دی‎دریم ساخت گوگل را برای قرار دادن گوشی خود در آن داشته باشید.

با قابلیت Direct Boot، سرویس‎های ضروری حتی قبل از این‎که پسورد خود را در زمان ورود به دستگاه‎تان وارد کنید، اجرا می‎شوند. شما هرچه زودتر که امکانش باشد نوتیفیکیشن‎ها را دریافت و زنگ‎های هشدار را خواهید شنید. در نهایت، با قابلیت رمزنگاری مبتنی بر فایل، فایل‎های شما بهتر به نسبت گذشته و رمزنگاری سطح بلوک، محافظت و در قرنطینه نگه داشته می‎شوند. گرچه، تنها دستگاه‎هایی که از همان ابتدا اندروید نوقا را دارند به صورت پیش‎فرض رمرنگازی مبتنی بر فایل و قابلیت Direct Boot را خواهند داشت. برای آن‎دسته از دستگاه‎هایی که به اندروید 7.0 به‎روزرسانی می‎کنند، در گزینه‎های مربوط به توسعه‎دهندگان (Developer options) گزینه‎ای برای رو آوردن به رمزنگاری مبتنی بر فایل وجود دارد، ولی انجام این کار به معنای پاک‎سازی تمامی داد‎ه‎های شما خواهد بود، بنابراین به خوبی می‎تواند حدس زد اکثر افراد حتی به آن فکر هم نخواهند کرد.

جمع‎بندی

بدون شک اندروید نوقا یک آپدیت بزرگ نیست. به جای آن، تمرکز گوگل در این نسخه به نظر می‎رسد در رابطه با اصلاح موارد فعلی و در همان حین اضافه کردن تغییرات کوچک بوده است تا در کل یک بسته‎ی شیک تحویل کاربران دهد. تجربه‎ی کاربری بدون شک به نسبت چیزی که در گذشته به چشم می‎خورد به مراتب بهتر است و بعضی از تغییراتی که در پشت صحنه صورت گرفته است نوید یک آینده‎ی هیجان‎انگیز را می‎دهد، خواه می‎خواهد تجربه‎ی بازی با وجود رابط برنامه‎نویسی ولکان باشد یا غرق شدن در دنیای واقعیت مجازی با پلت‎فرم دی‎دریم. قابلیت‎های روزمره نیز فراموش نشده‎اند، حالت Doze on the go در مقایسه با حالت فعلی Doze که به دنبال عرضه‎ی اندروید سال قبل با آن آشنا شدیم، بسیار بهتر شده است و حالت Date Saver همان‎کاری را انجام می‎دهد که اسم آن تاکید بر آن دارد. بنابراین با وجود این‎که قابلیت‎های فوق‎العاده بزرگ جدیدی به چشم نمی‎خورد، اندروید 7.0 یقینا آپدیتی است که ارزش به‎روزرسانی را دارد.

گرچه، اگر جزو جمعیت دارای دستگاه‎های نکسوس (یا تبلت Pixel C یا گوشی‎ General Mobile 4G) نیستید، سخت می‎توان گفت که چقدر از این قابلیت‎های جدید در اندروید نوقا را در واقع خواهید دید. موارد رده‎پایین نیاز به پشتیبانی اختصاصی سخت‎افزاری ندارد و باید بر روی هر دستگاه و تبلتی که به نوقا به‎روزرسانی شود، به چشم بخورد.

%d8%af%d8%b3%d8%aa%da%af%d8%a7%d9%87%e2%80%8e%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%af%d8%a7%d8%b1%d8%a7%db%8c-%d8%a7%d9%86%d8%af%d8%b1%d9%88%db%8c%d8%af-%d9%86%d9%88%d9%82%d8%a7

از طرف دیگر در رابطه با قابلیت‎های نرم‎افزاری، قانون طلایی این است که هرچه شرکت‎های بیشتری میل به سفارشی‎ کردن اندروید برای دستگاه‎های خود داشته باشند، احتمال این‎که اکثریت چیزهایی که در بالا با آن‎ها آشنا شدید را ببینید کمتر خواهد بود. با وجود محصولاتی از شرکت‎های موتورولا، وان‎پلاس و حتی اچ‎تی‎سی و سونی یقینا با اکثریت این ویژگی‎ها برخورد خواهید کرد (گرچه مدت زمانی که باید صبر کنید تا گوشی‎ها یا تبلت‎های این شرکت‎ها این آپدیت را دریافت کنند، البته این موضوع خود داستان دیگری است).

در طرف دیگر شرکت‎هایی نظیر سامسونگ، ال‎جی و هوآوی قرار دارند که رابط‎کاربری اصلی اندروید را بسیار تغییر می‎دهند، به نحوی که واقعا غیر ممکن است بتوان گفت که هرکدام از قابلیت‎های جدید نوقا را بدون تغییر به کار خواهند گرفت. این حقیقت دنیای اندروید است، و واقعا توسط شعار خود گوگل برای سیستم‎عامل موبایلش به خوبی توصیف شده است: با هم دیگر باشید، ولی شبیه هم خیر. یقینا برای هر شخصی به اندازه‎ی کافی گزینه‎های متنوع وجود دارد.

 

پیشنهاد ویژه : سرور HP
پیشنهاد ویژه : تعمیر کامپیوتر تهران
پیشنهاد ویژه : ترجمه رسمی آلمانی

پیشنهاد ویژه

خرید بلیط هواپیما فلای تودی

پیشنهاد ویژه

لیست کامل و نرخ لحظه ای ارزهای دیجیتال